Deze maand heb ik een record aantal Muizenhuizen gespeeld. 24 Voorstellingen door het hele land. Van Reusel tot Zwolle. Van Amsterdam tot Barneveld. Bibliotheken, scholen en theaters. 
Meer dan 2000 kinderen en zo'n 3.000 kilometers zitten erop. Mijn linkerbeen doet een beetje pijn van al het file rijden. Maar verder heb ik ervan genoten. Voor kinderen spelen blijft leuk. Als er na afloop een jongetje met een heel serieus gezicht mij komt vertellen dat Youri de hele voorstelling heeft zitten gamen, of als er een heel verlegen meisje het podium op komt en met een klein stemmetje zegt dat zij nog niet mee heeft geoefend (en we het samen gewoon nog een keer doen), of een ander jochie mij gaat uitleggen dat er magie in de kranten zit en dat je daardoor in een muis kan veranderen, dan weet ik waarvoor ik speel. En ik heb deze maand ook mijn allereerste fanmail mogen ontvangen. Heel cool! 

Maar soms kom je ook voor uitdagingen te staan. Dagen waarop je ergens binnenkomt en maar hoopt dat het allemaal goed komt. Plekken waar alle lieve vrijwilligers geen flauw idee hebben hoe het licht en geluid op het podium en in de zaal werken. Zalen die soms veel te groot zijn. Of juist weer te klein. Of waar er teveel publiek is en de kinderen niet alles goed kunnen zien.  Plekken waar ze voor het eerst een voorstelling programmeren en denken dat je in een mega grote zaal met tribune zonder theaterlicht wel iets gezelligs kan neerzetten. Of een zaal waar er de nacht ervoor een dancefeest is geweest en het bier en de peuken 's ochtends nog op de vloer liggen.  Een bibliotheek die niet te bereiken is omdat er markt voor de deur is op de dag dat je moet spelen. Portiers die geen weet hebben dat er om 8.00 al een theatergezelschap voor de deur staat. Zaaltjes waar helemaal niemand van de organisatie is. Scholen die denken dat een voorstelling van 3+ betekend dat het voor groep 4 en ouder is, en je dus ineens voor kinderen van 7,8 en 9 moet spelen in plaats voor peuters en kleuters. Andersom komt ook voor. Sta je voor een groepje dreumesen van rond de 1-jaar te spelen. Voor de duidelijkheid; 3+ betekend dus: voor 3 jarigen en ouder: oudste peuters en kleuters.

Laden en lossen is ook zo'n uitdaging. De dingen die ik met m'n bus moet doen leer je niet tijdens je rijlessen. Sterker nog. Als oom agent een maand met mij mee zou gaan was ik allang mijn rijbewijs kwijt. Ik rijd regelmatig over fietspaden, tussen paaltjes door die er voor zijn om verkeer tegen te houden, tegen het verkeer in, over stoepjes, door steegjes, over schoolpleinen,  voetgangersgebieden, busbanen en wegafsluitingen. Alles om maar te kunnen komen op de plekken waar je moet spelen. 

Uitdagingen zien er in eerste instantie vaak uit als problemen of lijken onoplosbaar, maar ik blijf altijd denken in oplossingen en tot nu toe lukt dat aardig. Morgen mag ik weer met Youri op pad naar een school in Den Haag. Ben heel benieuwd voor welke uitdagingen we dan weer komen te staan. 

Bij theaterbureau vanaf 2 hebben ze hard gewerkt aan de nieuwe seizoensbrochure! Alice in Wonderland is vanaf nu al te boeken voor theaterseizoen 2019-2020. De eersten zijn al binnen!
Wil je Alice boeken voor in het theater of op school? Of ben je nieuwsgierig naar al het andere fantastische aanbod van o.a Meneer Monster, Joes Boonen, De Toren van Geluid, Katiuscia Principato,  Dirk Scheel of Hakim?  Klik dan op de link www.vanaf2.nl

Midden tussen de goedgemutste dames staat Peter Lanting. Samen met Kajsa Blomberg (die deze stralende foto maakte) runnen zij KAP, Klein Amsterdam Producties. Zij zijn verantwoordelijk voor de productie van Het Muizenhuis, Nijntje op de fiets, Dikkie Dik en de taart, Gonnie & vriendjes en nog een aantal andere voorstellingen voor de allerkleinsten. Op de foto staan  Lindai Boogerman, Joes Boonen, Peter Lanting, Esther van Wageningen, ikzelf, Katiuscia Principato en Marianne van Houten. Lindai nam afscheid, maar de andere dames spelen komend seizoen allemaal voorstellingen geproduceerd door KAP. En als de voorstellingen net zo leuk zijn als de dames zelf, bestel dan maar vast kaarten voor de hele familie! Wat een heerlijk stel badmutsen! Kijk ook eens op www.kleinamsterdamproducties.nl 

Voor volgend seizoen mag ik in opdracht van KAP gaan werken aan Alice in Wonderland. Ik ga de voorstelling maken aan de hand van het werk dat illustratrice Floor Rieder maakte voor het 150-jarig bestaan van Alice in Wonderland. Prachtig werk! Heel eigentijds en inspirerend. Componist Ward Veenstra gaat de muziek verzorgen en Hans Thissen de regie. Ik ga vooral genieten denk ik. Ward is al bezig geweest met het maken van muziek. Heel bijzonder. Ik heb stukjes tekst en melodie verzonnen, ingezongen op mijn Iphone en naar Ward gemaild. Een week later stuurde hij me dan een volledig, waanzinnig gearrangeerd stuk muziek op.  Je gaat het nog wel horen! Het is echt prachtig!

Dit seizoen is voor mij vorige week begonnen met een serie mini-Muizenhuis-voorstellingen in de bibliotheken in Amsterdam. Heel erg leuk om te doen. Heel anders dan in de theaters. Ik speelde heel dicht op het publiek en er was veel interactie. Per bibliotheek verschilde de opkomst enorm. In de bibliotheek in Slotervaart waren er 10 mensen, in IJburg zaten er 80 op elkaar gepakt. Maar het was overal een feestje. In Reigersbos kon ik de bibliotheek bijna niet vinden omdat er markt was. Gelukkig was ik er nog op tijd. Anders had ik het meisje Zwaan nooit ontmoet, zij zong een prachtig Duits-Russisch slaapliedje voor de muisjes. Echt ontroerend. Zwaan wil later ook graag op het toneel staan. Gaat haar vast lukken! In de bibliotheek in Osdorp kwam een 3-jarig jongetje binnen en riep heel hard 'WHAT THE FUCK' toen hij het decor zag staan. Pappa rood hoofd natuurlijk. Ik dacht bij mezelf: 'Welkom in Amsterdam'. Kinderen zijn leuk. En eerlijk.
​
​Zondag gaan Youri en ik weer eens samen op pad om de eerste echte theater voorstelling van dit seizoen te spelen. Het decor is weer geschilderd, schroefjes aangedraaid en de trompet is schoon. Ik heb er zin in. Wie weet tot in het theater! 

Zomer. Net als mijn collega docenten heb ik nu ook even tijd om het wat rustiger aan te doen... 
Of nee! Ik was docent. Nu ben ik ondernemer. Dus wat nou rustig aan doen! Ik moet:
1. Website bijwerken. Zoals je ziet een nieuw jasje. Op aanraden van Petra van den Broek zijn er wat nieuwe menu items bijgekomen en wat andere verdwenen. Ook moet het nu wat makkelijker zijn om op je mobiel alle info te lezen. 
2. Nadenken over de nieuwe voorstelling die ik ga maken: ALICE IN WONDERLAND. Maar dan een eigen versie MET de illustraties van Floor Rieder, waar ik enorm fan van ben! Regie is in handen van Hans Thissen, waar ik ook al fan van ben. En de muziek gaat Ward Veenstra maken! Ik kende hem nog niet, maar door een tip van Rogier Bosman heb ik contact met hem gelegd. En guess what? Van hem ben ik ook fan geworden!!! Ik heb enorm veel zin om met dit team aan de slag te gaan en iets moois te gaan maken!
3. Decor opknappen van Het Muizenhuis. Het vloertje is al naar klusjesman Theo in Amsterdam. Maar de dozen moeten een nieuw laagje papier-mache en verf, lampje moet vervangen worden. En ik moet nog een ieniemie-versie bedenken voor bibliotheken waar de normale voorstelling niet kan staan. 
4. Aangifte 2017 doen. Maar die is zichzelf al lekker aan het uitstellen. Ik was er mee bezig, maar een blog schrijven bleek toch aantrekkelijker.
5. Nadenken over mijn bedrijf en hoe en wat en waarom. Want ik heb een ondernemers-coach toegewezen gekregen in het kader van burn-out preventie.
6. Repertoire uitzoeken voor De Bakfietsmama's. Arrangementjes maken. En de foto's komen eraan en dan moet er promo-materiaal worden gemaakt. En de website moet worden aangepast. En dan wegzetten die handel... 

Maar het is mooi weer. En ik woon heel dicht bij het strand. En de honden moeten ook nog uit. En puberdochter moet ook aandacht. En manlief wil ook wel weer eens een niet gestresste vrouw. En ik ben het huis aan het verven....

EN IK MOET OOK VAKANTIE HOUDEN!

Misschien moet ik stoppen met moeten. Ik ben namelijk echt heel blij met wat ik allemaal MAG doen. En wat ik allemaal weer KAN doen. Soms vergeet ik dat in alle drukte, mijn volle hoofd heeft altijd moeite met stilstaan. Misschien is het even tijd voor een kopje thee. En een boek. En een stukje chocola.

Fijne zomer allemaal! 

Afgelopen zondag speelde ik in de Koninklijke Schouwburg. Na de voorstelling bleven er nog wat kinderen om op de foto te gaan. Een jongetje van een jaar of 6 zegt tegen me: 'Jij hebt ook een zwarte Pietenpruik'. Hoe verbaasd is hij als blijkt dat het mijn eigen haar is. Nog verbaasder is hij als ik vertel dat ik een echte Piet ben! Er zijn namelijk niet alleen zwarte Pieten, maar ook Pieten zoals ik. Omdat hij nu mijn geheim weet verklap ik ook maar dat ik Sinterklaas nog gesproken heb over hem en zijn broertje. Ik fluister in zijn oor dat Sinterklaas in november weer in Nederland is en dat hij dan zijn schoen mag zetten. De mazzelaar!

Aankomend seizoen ben ik hier vaak te vinden: op het Prentenboekjes festival met de voorstelling 
'Dikkie Dik en de taart'. Kom je kijken? Mijn collega's Joes Boonen, Lindai Boogerman en Jogchem Jalink staan er ook met hele mooie voorstellingen!

JAAA! We zijn weer begonnen! Nieuwe foto's, nieuwe website. En een nieuw liedjes in de maak!
En wel voor nijntje. Omdat ze 60 jaar is geworden is er een prachtig nieuw boek gemaakt. Op 5 september mag ik tijdens Manuscripta het nieuwe liedje en een paar andere liedjes voor de kleinste bezoekers zingen. Ik heb er zin in!